Met een "jungle tocht" onder hekjes door, langs het hoge mais, over een paadje met prikkelplantje en kleine insecten liepen we naar het zandpad. Wie wilde, mocht de schoenen uitdoen. Dat kriebelde fijn, dat zand tussen de tenen! En, de tenen blij dat ze even de warme laarsjes niet in hoefden.
We tekenden met de tenen of met de laarsjes aan mooie tekeningen in het zand. Het was soms best nog lastig te raden wat er getekend was maar leuk was het zeker!
Niet alleen tekenden we in het zand. We zochten allerlei mooie dingen in het bos waar we een grote zon mee maakten. Rode besjes, fel gele blaadjes, kleine en grootte dennenappels.. het werd allemaal mooi verzameld en neergelegd. Natuurlijk waren de blaadjes in de lege droge sloot ook mooi. "Hop, van de helling afglijden en weer naar boven klauteren dus"!
Er werd gezocht, gevonden, gesjouwd, bewonderd en... toen was het stilletjes tijd weer geworden om terug te gaan. Dezelfde "jungle" tocht, terug naar het NatuurAvontuur Honk. Daar dronken we heerlijk koel water. Heel bijzonder water. Als dat over de teentje druppelde, groeiden de kinderen ineens wat centimeters (door op de tenen te gaan staan).
We speelden nog een zoek / kring-spel en toen was het echt tijd om weer naar huis te gaan. De koeien in het bos zullen blij zijn met de mais ( ), de wandelaars zullen genieten van de mooie tekening en.... de kinderen zullen na een frisse douche en wat eten heerlijk kunnen slapen! Want, het was toch wel echt een Natuur Avontuurlijke tocht! We hebben veel gezien, gehoord (een buizerd is net een huilende kat) en geroken (1 bloem rook naar pepermuntjes).
Dank je wel voor de geslaagde middag lieve kinderen! We hopen jullie allemaal weer te zien in de herfstvakantie (ook als je er vandaag niet bij kon zijn!)
Stoere natuur-kids
Maar er waren ook spannende en leuke opdrachten. Hoe klim je veilig in een boom. Martin deed het ons voor, hij was door de bladeren bijna niet meer te zien.
De durfals onder-ons zochten ook klimbomen op en deden een poging om heel hoog te komen. Stoer hoor.
Een boom terugvinden die eerst geblinddoekt betast werd en daarna zonder blinddoek teruggevonden moest worden lukte iedereen. Wat best wel knap is als je bedenkt hoeveel bomen er in een bos staan. De middag samen vloog om. Er was ook zoveel te ontdekken en te doen. Gelukkig was er tijd voor het hutten bouwen. De meisjes tegen de jongens. Met grote takken gras en varens werden er op wigwams lijkende hutten gebouwd. Helaas was er te weinig tijd om ze af te bouwen. Op de terugweg naar het Honk deden we nog iets heel spannends. Iedereen van ons moest alleen terugwandelen door het bos naar het beginpunt. Dat was best wel een beetje griezelig. Heel stil en met gespitste oren werd de weg teruggelopen. Wat werd er toen veel gehoord en gezien. Ruisende bladeren, zingende vogeltjes, mooie kleuren groen en nog veel meer. En nog waren we niet klaar met ontdekken. Martin toverde nog een opdracht uit zijn hoge hoed. Op blote voeten gaan wij terug naar het Honk zei hij. WATTTT. O OOOO. Maar zoals al heel de middag, iedereen deed mee. De schoenen gingen uit en de blote voeten maakten kennis met warm zand, steentjes, kriebelende grassprietjes zachte en harde paadjes.
Om vier uur was onze ontdekkingstocht voorbij. Vol verhalen en met warme voeten gingen we weer terug naar huis. Hopelijk gaan we elkaar vaker zien.
Martin, Mike en Jannie hebben van ons samenzijn genoten en willen jullie bedanken voor alle plezier die wij samen hadden. Tot ziens
De jeugdleden op pad
Onder leiding van Wim en Leonie, gingen 19 leden op pad langs de Reusel, die grotendeels droog stond.
